Beëindiging surseance van betaling (Vidrea Retail)

Rechtbank Midden-Nederland 25 juni 2019, Rechtspraak Insolventierecht 2019/93

Op welke grond(en) kan een verzoek tot beëindiging van de voorlopig verleende surseance van betaling worden toegewezen?

Op voordracht van de rechter-commissaris, op verzoek van de bewindvoerder en/of één of meer van de schuldeisers of ambtshalve kan de rechtbank tot intrekking van de surseance besluiten. De rechtbank moet het verzoek toetsen aan (tenminste een van) de vijf in art. 242 lid 1 Fw. vermelde gronden. De bevoegdheid tot intrekking is een discretionaire bevoegdheid. De bewindvoerder is daarentegen verplicht intrekking te verzoeken, als de eerste of de vijfde grond uit art. 242 lid 1 Fw. zich voordoet. De schuldenaar kan een intrekking van de surseance verzoeken op grond van art. 247 Fw.

Kennelijk had de bewindvoerder in eerste instantie (beschikking van 10 mei 2019, ECLI:NL:RBMNE:2019:2127) vanwege onduidelijkheid over de voorraadpositie onvoldoende vertrouwen in het vooruitzicht dat de schuldenaar na verloop van tijd zijn schuldeisers zou kunnen bevredigen (grond 5). De behandeling van dit verzoek heeft geleid tot afspraken over de voorwaarden waaraan de schuldenaar moet voldoen. Daardoor bleek intrekking van de surseance voor de rechtbank nog niet nodig. Het leverde de schuldenaar wel een extra risico voor het ontstaan van een additionele intrekkingsgrond op. Het nalaten te voldoen aan wat de rechtbank de schuldenaar heeft opgelegd, is ook een intrekkingsgrond (grond 4). In de uitspraak van 25 juni 2019 toetste de rechtbank op verzoek van de bewindvoerder of aan de opgelegde bepalingen is voldaan. Die toets valt negatief uit. Daarnaast vindt ook een toets aan de vijfde grond plaats. Op basis van de inmiddels verzamelde informatie was kennelijk voldoende duidelijk dat de staat van de boedel aan handhaving van de surseance in de weg stond. Het faillissement volgt.

mr. J.A. Stal
advocaat bij Cleber te Amsterdam